อ้อย

พืชเศรษฐกิจที่สำคัญ ใช้เป็นวัตถุดิบในอุตสาหกรรมการผลิตน้ำตาลและพลังงานทดแทน ปัจจุบันประเทศไทยมีพื้นที่ปลูกอ้อยประมาณ 9 ล้านไร่ ให้ผลผลิตอ้อยรวมกว่า 100 ล้านตัน ค่าเฉลี่ยของผลผลิตอ้อยประมาณ 11 ตันต่อไร่ แต่ละปีให้มูลค่าทางเศรษฐกิจของอุตสาหกรรมทั้งระบบ ไม่น้อยกว่า 7 หมื่นล้านบาท

การปรับปรุงพันธุ์อ้อยที่ให้ผลผลิตอ้อยและความหวานสูง จึงเป็นหนทางหนึ่งที่ช่วยลดต้นทุนการผลิตของชาวไร่อ้อย สนับสนุนอุตสาหกรรมอ้อยและน้ำตาลทรายในประเทศให้แข่งขันกับประเทศผู้ส่งออกรายใหญ่ของโลกได้ โดยพันธุ์อ้อยที่ดีต้องให้ผลผลิตสูงและความหวานสูง ต้านทานต่อโรคและแมลง มีลักษณะทางการเกษตรที่ดี เช่น ไว้ตอได้หลายครั้ง ทนทานต่อการหักล้ม เป็นต้น และปรับตัวได้ดีในแหล่งปลูกอ้อยที่สำคัญในแต่ละภูมิภาค เพื่อให้มีอ้อยพันธุ์ดีส่งเสริมชาวไร่อ้อยอย่างต่อเนื่อง

พันธุ์อ้อย

ปัจจุบันมีพันธุ์อ้อยมากกว่า 200 สายพันธุ์ แต่ที่นิยมปลูกันประมาณ 30 สายพันธุ์ โดยมี 2 ลักษณะใหญ่ๆ ได้แก่ อ้อยเคี้ยว และอ้อยทำน้ำตาล

♦ อ้อยเคี้ยว คือ มีเปลือกนิ่ม ชานนิ่ม มีความหวานปานกลางถึงค่อข้างสูง ใช้บริโภคสด ที่นิยมปลูกคือ พันธุ์อ้อยสิงคโปร์ หรืออ้อยสำลี มีชานิ่มมาก ลำต้นสีเหลืองอมเขียว เมื่อหีบแล้วได้น้ำอ้อยสีสวยน่ารับประทาน

♦ อ้อยทำน้ำตาล เป็นพันธุ์อ้อยลูกผสม ที่ทานกรมวิชาการเกษตรแนะนำได้แก่ พันธุ์อู่ทอง 1,2,3,4,5 และ 6 พันธุ์ขอนแก่น พันธุ์ชัยนาท และพันธุ์มุกดาหาร ปัจจุบันนิยมใช้พันธุ์ K84-200 ในพื้นที่ภาคเหนือและภาคกลาง พันธุ์ฟีล 6607 ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ และพันธุ์อู่ทอง 1 ในภาคตะวันออก

การปลูกอ้อย

การเลือกทำเลพื้นที่ปลูก ควรเลือกที่ดอน น้ำไม่ขัง ดินร่วมซุย มีความอุดมสมบูรณ์ดี หน้าดินลึกอย่างน้อย 20 นิ้ว ค่าความเป็นกรด-ด่าง 5-7.7 ปริมาณน้ำฝนมากกว่าปีละ 1,500 มิลลิเมตร แสงแดดจัด ควรปรับระดับพื้นที่และแบ่งแปลงปลูกอ้อย เพื่อความสะดวกในการใช้เครื่องจักรในการเตรียมดินปลูก และเก็บเกี่ยว ตลอดจนการระบายน้ำ

การไถ ควรไถอย่างน้อย 2 ครั้งหรือมากกว่า ความลึกอย่างน้อย 20 นิ้วหรือมากกว่า เพราะอ้อยมีระบบรากยาว ประมาณ 2-3 เมตร และควรทำร่องปลูก

นอกจากนี้ ควรปลูกในที่คมนาคมสะดวก และอยู่ห่างจากโรงงานน้ำตาลไม่เกิน 50 กิโลเมตร